تاييد احکام زندان برای ۱۸ نوکیش مسيحی طی دو ماه اخير

منتشرشده در 2015-05-18

تاييد احکام زندان برای ۱۸ نوکیش مسيحی طی دو ماه اخير

یکی از مسئولان «کميته ماده ۱۸» وابسته به شورای کليساهای ايرانی همگام، در گفتگویی با رادیو فردا از صدور و تاييد احکام زندان برای ۱۸ نوکيش مسيحی خبر می‌دهد.
پيروز فربد به رادیو فردا می گوید «عليرغم وعده‌های دولت حسن روحانی، رئيس جمهور ايران، مبنی بر رفع نگاه و رويکرد امنيتی نسبت به اقليت‌های مذهبی، روند تعطيلی کليساهای فارسی زبان، بازداشت و صدور احکام غير قانونی عليه مسيحيان فعال همچنان ادامه دارد.»
بر اساس گزارش‌های متعدد سازمان ملل متحد و سازمان‌های غير دولتی مدافع حقوق بشر و آزادی رسانه‌ در دنيا، جمهوری اسلامی ايران همواره در ميان سرکوبگرترين دولت‌های جهان عليه مطبوعات، روزنامه‌نگاران، فعالان سياسی‌ـ‌ مدنی، روشنفکران و دگرانديشان، اقليت‌های دينی و نهادهای مدنی و اجتماعی قرار داشته است.
بنا بر گزارش «کميته ماده ۱۸» در حال حاضر بيش از ۹۳ تن از مسيحيان ايرانی به دلايل عقيدتی و فعاليت‌های کليسايی در زندان‌های جمهوری اسلامی به سر می‌برند.
اخیرا رابرت نیکلسون، وزیر خارجه کانادا، نیز دولت ایران را به آزار و تعقیب سازمان یافته اقلیت های مذهبی متهم کرد.
این در حالی است که محمدجواد ظریف،وزیر خارجه ایران،اوایل اردیبهشت ماه،گفته بود «هيچ کسی را در ايران به خاطر عقيده‌اش زندانی نمی‌کنيم.»
بنا بر گزارش «کميته ماده ۱۸»، در آخرين مورد حکم يک سال زندان و دو سال ممنوعيت خروج از کشور برای ۱۳ تن از نوکیشان مسیحی به تاييد شعبه ۱۴ دادگاه تجديد نظر استان اصفهان رسيده است.
نسرين کيامرزی، سارا فولادی، مريم باطنی نيا، اکبر احمدی، بيتا جعفری، عباس کيانی، فاطمه زارعی، معصومی دشتی، رامين بختياروند، ندا فولادی، سميرا فولادی، و دو تن ديگر از شهروندان مسيحی روز چهارشنبه ۲ اسفند ۱۳۹۱ طی يورش مأموران امنيتی به گردهمايی آنها در کليسای خانگی بازداشت شده بودند.
پيروز فربد می گوید «این افراد طی يک ماه بعد از دستگيری، و پس از بازجويی‌های مقدماتی، اين مسيحيان ايرانی به طور موقت و با قيد وثيقه آزاد شدند. دادگاه انقلاب شهرستان شاهين شهر هر ۱۳ تن را پيشتر به اتهام «تبليغ عليه نظام، تبليغ مسيحيت تبشيری و نيز تشکيل کليساهای خانگی»، بر اساس ماده ۵۰۰ از کتاب تعزيرات و مجازات‌های بازدارنده به تحمل يک سال حبس تعزيری و دو سال ممنوعيت از خروج از کشور محکوم کرد. اين حکم که در فروردين ماه گذشته به تاييد دادگاه تجديد نظر رسيد به تازگی به آنان ابلاغ شده است.»
بنا بر گزارش «کميته ماده ۱۸» در حال حاضر بيش از ۹۳ تن از مسيحيان ايرانی به دلايل عقيدتی و فعاليت‌های کليسايی در زندان‌های جمهوری اسلامی به سر می‌برند.
در دو ماه اول سال جاری صدور حداقل ۲۳ سال و ۹ ماه حکم زندان برای ۱۸ شهروند مسيحی در شهرهای رشت، تنکابن، کرج و اصفهان گزارش شده است. همزمان دستگيرهای تازه‌ای در شهرهای بوشهر و تنکابن نيز گزارش شده‌اند.
از انقلاب تاکنون چند رهبر کليسا در ايران کشته شده‌اند و صدها مسيحی نيز تحت بازجويی بوده و زندانی شده‌اند. چاپ کتاب مقدس به زبان فارسی ممنوع شده و برخی از کليساها تعطيل و از مراسم کليسايی جلوگيری به عمل آمده است.
http://www.radiofarda.com/content/f3-christians-trial-continues-iran/27023354.html

«ایران همچنان از نظر آزادی مطبوعات جزو بدترین کشورها است» – «Iran continues to be one of the worst countries in terms of press freedom.»

منتشرشده در 2015-05-10 به‌روزرسانی شده در 2015-05-26

«ایران همچنان از نظر آزادی مطبوعات جزو بدترین کشورها است» در تازه‌ترین گزارش «فریدم‌هاوس» از وضعیت آزادی مطبوعات در جهان، ایران همچنان در زمره ده کشوری جای گرفته که بدترین وضعیت را داراست. «خانه‌ آزادی» ایران را کشوری پیشتاز در زندانی کردن روزنامه‌نگاران خوانده است. رنگ سبز: کشورهای آزاد، رنگ زرد: کشورهای تا قسمتی آزاد و رنگ نارنجی: کشورهای غیرآزاد رنگ سبز: کشورهای آزاد، رنگ زرد: کشورهای تا قسمتی آزاد و رنگ نارنجی: کشورهای غیرآزاد فریدم هاوس (خانه آزادی) در جدیدترین گزارش خود وضعیت آزادی مطبوعات را در سال ۲۰۱۴ ظرف ۱۰ سال گذشته بدتر از همیشه دانسته است. در این گزارش که به نام «آزادی مطبوعات ۲۰۱۵» در روز ۲۸ آوریل (۸ اردیبهشت) منتشر شده‌، آمده است که ایران همچنان جایگاه خود را به عنوان یکی از کشورهای پیشتاز جهان در زمینه زندانی‌کردن روزنامه‌نگاران حفظ کرده است. در ادامه به جیسون رضائیان، خبرنگار روزنامه واشنگتن پست اشاره شده که از ژوئیه سال ۲۰۱۴ تاکنون بدون تفهیم اتهام در زندان به سر می‌برد. بدترین کشورهای جهان از نظر آزادی مطبوعات ایران در کنار کره شمالی، کوبا، گینه، اریتره، سوریه، ازبکستان، ترکمنستان، کریمه و بلاروس، جزو ده کشوری نام برده شده که از نظر آزادی مطبوعات در جهان بدترین جایگاه را دارد. در این کشور‌ها به نوشته فریدم هاوس مطبوعات مستقل یا اصلا وجود ندارند یا به سختی امکان فعالیت دارند. این سازمان مطبوعات این کشورها را سخنگوی حکومت‌ها توصیف کرده و می‌افزاید دسترسی شهروندان به اطلاعات مستقل به شدت محدود شده و هر گونه مخالفت، با زندان، شکنجه یا سایر اشکال سرکوب مواجه می‌شود. جنیفر دانهم، یکی از تهیه‌کنندگان این گزارش گفته است که خبرنگاران در سال ۲۰۱۴ از همه طرف تحت فشار بوده‌اند. او اضافه می‌کند: «دولت‌ها قوانین امنیتی یا ضد تروریسم را دستمایه‌ای برای خاموش کردن هر گونه صدای انتقادی قرار دادند، گروه‌های شبه‌نظامی به طرز گسترده‌ای از تاکتیک‌‌های بی‌شرمانه برای ارعاب روزنامه‌نگاران استفاده کرده‌اند و صاحبان رسانه‌ها نیز کوشیده‌اند با دستکاری اخبار، آن‌ها را به نفع منافع سیاسی یا تجاری خود تغییر دهند.» نروژ و سوئد، دارای بالاترین رتبه از میان ۱۹۹ کشور جهان که وضعیت آن‌ها به لحاظ آزادی مطبوعات در سال ۲۰۱۴ از سوی خانه‌ آزادی مورد بررسی قرار گرفته، ۶۳ کشور آزاد، ۷۱ کشور تا قسمتی آزاد و ۶۵ کشور غیرآزاد دسته‌بندی شده‌اند. از دیگر نکات قابل توجه این گزارش می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: ادامهٔ این ورودی را بخوانید »

وعده های دروغین برای بازگشت به ایران – Fake promises to return to Iran

منتشرشده در 2015-05-06 به‌روزرسانی شده در 2015-05-11

وعده های دروغین برای بازگشت به ایران

کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران با انتشار یک ویدیو، وضعیت بغرنج هزاران ایرانی که می‌خواهند به وطن خود بازگردند، اما به دلیل ابراز مسالمت آمیز باورها وعقاید، هنر و یا شیوه زندگی خود از آزار واذیت و یا حتی زندانی شدن پس از ورود به ایران نگران هستند دارند را برجسته کرد.

دهها ایرانی مقیم خارج که پس از وعده‌های اطمینان بخش رییس جمهوری ایران حسن روحانی مبنی بر بازگشت امن به ایران به کشور بازگشته اند با دستگیری، بازجویی، ممنوعیت ترک کشور از طریق ضبط گذرنامه هایشان، و در برخی موارد با زندان روبرو شده اند.

در این ویدیو، چندین تن از ایرانیان مقیم خارج از کشور در مورد حق بازگشت سخن می گویند (لینک به ویدیو روی یوتوب و فیس بوک) و شامل سخنان چهار هنرمند و نویسنده برجسته ایرانی، مسیح علی نژاد، روزنامه نگار؛ روزبه امیرابراهیمی، نویسنده؛ نیکزاد نجومی، نقاش؛ و ملودی صفوی، موسیقیدان است.

هادی قائمی، مدیر کمپین گفت: “ایرانیان نباید به دلیل نظرات یا شیوه زندگی که دولت با آن مخالف است از بازگشت به وطن خویش نگران باشند یا بهراسند.” وی افزود: ” از یک طرف دولت آنان را دعوت می‌کند و از طرف دیگر قوه قضاییه آنها را به زندان می‌اندازد؛ حکومت ایران باید این عدم همکاری را مورد بررسی قراردهد.” همانگونه که آهنگساز و خواننده ملودی صفوی در این ویدیو می‌گوید، “من هنر خلق میکنم. کاری که معمولا باید ازش قدردانی بشه، اما متاسفانه من مثل یک جنایتکار رفتار میشه.”

رییس جمهور ایران ایران حسن روحانی طی سفر شهریورماه ۱۳۹۲ خویش به اجلاس عمومی سازمان ملل متحد بلافاصله پس از آغاز به کار به گروهی از ایرانی-آمریکایی های شادمان در یک دیدار در هتلی در نیویورک گفت که دیدار از وطن “حق مسلم” آنهاست. برخی ایرانیانی که چندین سال به دلیل اظهارنظر ها و فعالیت‌های مسالمت آمیز خود در خارج از کشور به سر می‌بردند، مانند سراج میردامادی، حرفهای روحانی را باور کردند.

هم اکنون میردامادی در حال سپری کردن حکم شش سال حبس در زندان اوین است که بر اساس اتهامات ساختگی “تبلیغ علیه نظام” و “تبانی علیه امنیت ملی” علیه وی اقامه شده است. برخی دیگر از ایرانیان مقیم خارج که به ایران بازگشته اند نیز سرنوشت مشابهی داشته اند.

در تازه ترین مورد، مصطفی عزیزی، نویسنده و تولید کننده تلویزیون که برای مدتی طولانی مقیم کشور کانادا بود، در دی‌ماه ۱۳۹۳ به ایران بازگشت، اما به فاصله کوتاهی در تاریخ ۱۲ بهمن دستگیرشد و هم اکنون در سلول انفرادی زندان اوین به سر می برد.

سراج میردامادی و مصطفی عزیزی بخشی از گروه رو به رشد ایرانیان مقیم خارجی هستند که پس از انتخاب حسن روحانی به ایران بازگشته اند. این گروه شامل فعال سیاسی کاظم برجسته، روزنامه نگار و سیاستمدار اصلاح طلب حسین نوری نژاد، و دانشجویان دوره دکترا حمید بابایی و معصومه قلی زاده نیز می باشد.

براساس گزارش‌های منتشر شده، حسن روحانی پس از مراسم تحلیف خود به عنوان رییس جمهور ایران، از وزارت اطلاعات ایران خواست تا بازگشت ایرانیان مقیم خارج به ایران را تسهیل کند. در آبانم‌اه سال ۱۳۹۲، معاون کنسولی و پارلمانی وزارت امورخارجه ایران اعلام کرد که کمیته ای تشکیل شده تا به فعالان سیاسی در تبعید برای بازگشت به ایران کمک کند. اما با بررسی دستگیری های یک سال و نیم گذشته، به نظر می آید که حق بازگشت امن—به صورتی که توسط مقامات ایران تعبیر شده است—تنها برای کسانی اجرا میشود که نظرات مخالف علیه حکومت ابراز نکرده باشند.

سخنگوی قوه قضاییه ایران، غلامحسین محسنی اژه ای در سال ۱۳۹۲ گفت: “اگر کسی مرتکب جرمی شده، حالا چه در خارج از کشور علیه ایران مرتکب جرم شده یا در داخل ایران مرتکب جرم شده بعد رفته از کشور بیرون. ما ممنوع الورود نمی کنیم که بگویم او حق وارد شدن به کشور را ندارد اما حتما وقتی وارد شد به اتهام او رسیدگی می شود.”

این نقض اصل ۱۳(۲) اعلامیه جهانی حقوق بشر سازمان ملل متحد است که تصریح می‌کند،” هر انسانی محق به ترک هر کشوری، از جمله کشور خود، و بازگشت به کشور خویش است.”

Rouhani’s Promise of Right of Return Proves Hollow for many.

April 20, 2015—The International Campaign for Human Rights in Iran released a video today highlighting the plight of the thousands of Iranians who wish to return to their homeland, yet fear likely imprisonment upon arrival for the peaceful expression of their beliefs, art, or lifestyle.

Dozens of Iranian expatriates who have traveled to Iran following assurances by President Hassan Rouhani regarding their safe passage, have been arrested, interrogated, prevented from leaving by having their passports confiscated, and, in many instances, imprisoned upon their return.

The video, Iranian Expats on the Right to Return (Youtube ), features commentary by four prominent Iranian artists and writers, including journalist Masih Alinejad, author Roozbeh Mirebrahimi, painter Nikzad Nojoomi and singer and songwriter Melody Safavi.

“Iranians should not fear returning home because of views or lifestyles that the government disagrees with,” said Hadi Ghaemi, Executive Director of the Campaign. “The administration beckons them, and then the Judiciary imprisons them; the Government of Iran needs to address this disconnect.”

As singer and songwriter Melody Safavi laments in the video, “I am creating art. Something that should normally be appreciated but, unfortunately, I am treated in the same way as a criminal.”

During his visit to the UN General Assembly in September 2013, and shortly following his election into office, President Rouhani told a jubilant crowd of Iranian-Americans at a reception at a New York City hotel that visiting their homeland was their “incontrovertible right.”

Some Iranian exiles, like journalist Seraj Mirdamadi, took Rouhani at his word.

Today, Mirdamadi is serving a six-year prison term in Evin prison on trumped up charges of “propaganda against the state” and “conspiracy against national security.”

Other returning expatriates have met a similar fate.

Most recently, Mostafa Azizi, an author and television producer who was a longtime resident of Canada, returned to Iran in January 2015, only to be arrested shortly thereafter on February 1 and placed into solitary confinement at Evin prison.

Mirdamadi and Azizi are part of a growing group of expatriates arrested since returning to Iran following Rouhani’s election. They include political activist Kazem Barjasteh, journalist and reformist politician Hossein Nouraninejad, PhD student Hamid Babaei, and PhD student Masoumeh Gholizadeh.

Following his inauguration, President Rouhani reportedly asked Iran’s Intelligence and Foreign Ministries to facilitate the return of Iranians living abroad. In November 2013, the Deputy Foreign Minister for Consular, Parliamentary and Iranian Expatriate Affairs announced the formation of a committee to help exiled political activists return to Iran. Yet if the arrests over the past year and a half are any indication, it seems the right of safe return—as interpreted by the Iranian authorities—only applies to those who do not express any dissent against the state.

As the Spokesperson for the Iranian Judiciary, Gholamhossein Mohseni Ejei, stated in 2013, “We do not ban people from entering the country or say they do not have the right to enter the country… but when they enter they will be charged and prosecuted.”

This is in violation of Article 13(2) of the United Nations’ Universal Declaration of Human Rights, which states, “Everyone has the right to leave any country, including his own, and to return to his country.”

 جمع آوری و باز نشر: دانیال

http://persian.iranhumanrights.org/1394/02/right-to-return-to-iran/

https://www.youtube.com/watch?v=ahAiQqVz7j0